Strona główna
nr 6 (8), 1999


Mała Encyklopedia Mniejszości

KARAKACZANIE (Bulgaria)

W 1961 r. liczbę Karakaczanów oceniano na 3 tysiące. Wiekszość Karakaczanów żyje w południowo-wschodniej Bułgarii. Wiodą koczowniczy tryb życia, przemieszczając się w sezonie ze swymi stadami z gór na wybrzeże. Choć jeszcze niedawno mówili greką przypominającą dialekt pierwszych osadników doryckich (obecnie na ogół posługują się językiem bułgarskim) to nie są greckiego pochodzenia. Przybyli z terenów północnej Grecji, z Tesalii, Macedonii i Epiru, gdzie wciąż żyją znani jako Sarakatsanie. Przypuszcza się, że są potomkami starożytnej ludności bałkańskiej - Ilirów i Traków. Są blisko spokrewnieni ze swymi sąsiadami - Wołochami; ich obyczaje są bardzo podobne. Kiedy jednak Wołosi przyjęli łacinę, Sarakatsanie ulegli hellenizacji. Nawet w Grecji jednak uznawani są oni nieoficjalnie za odrębną grupę etnograficzną z powodu swych obyczajów. W okresie komunizmu ich stada zostały skonfiskowane - Karakachanie podlegali takiemu uciskowi jak wszyscy inni mieszkańcy Bułgarii. Obecnie demokratyczny rząd bułgarski zwrócił im ich własność, pomocy udziela im także Grecja i Fundacja Społeczeństwa Otwartego.
Simeon Tsonev